حد يشوفلى حل بجد ؟

اول مره بجد احس انى مكتئب مش عارف ليه بجد

الحكايه سهله جدا ومريحه بس انا مش هفهمها طبعا يوم العيد جالى تليفون من اقرب الناس لقلبى ( حبيبتى ) المهم خرجنا وكان يوم كله صراحه قلنا لبعض على الحقيقه بجد من غير خوف كان بقالى فتره مشفوتهاش مكنتش خايف زى كل مره اكلم فيها بنت عملت بامنه حركات كتيره غبيه تصرفاتى كانت مريبه مش عارف ليه كنت فعلا غبى غير كده بعدها جالى توقف عن التفكير لمده اسبوع وحاسس ان فى افكار كتير بس ملهاش حل ولا مكان لانها تتطلع لان مفيش اصله فلوس عشان تتنفذ اصحابى قالوا عليه رخم لانى مبهزرش زى كل يوم وفى يوم حسين صحبى اخدنى معاه المعهد وهناك فعلا زاد الاكتئاب لانى كنت حاسس انى لوحدى فى عالم تانى من كتر شرب الشاى والسجاير كنت حاسس انى خلاص هتطلع دخان من جوايه ناس كتير قالوا عنى انى فعلا منفعش ادخل البرتى بتاعهم لانى هزارى قديم جدا حسيت ساعتها انى فعلا مش كول خالص وقررت اتعالج بس ازاى وامتى مش عارف انا ممكن اشرب عشان ابقى زى الناس التانيه ولا ايه ؟ المهم الاغرب انهم كل واحد منهم كان قاعد مع الموزه ومش فاضى يقعد مع واحد زيى مع انى ضيف بيسمعوا اغانى مبحبهاش انا بحب محمود العسيلى وجوليا بطرس وفيروز بس هما بيحبوا سعد الصغير مثلا وانا بامانه مبحبوش

كل ده ومش عيزنى اكتئب

ولا عايزنى اروش ؟